àªà«‹àª³à«‹ àªàª—ત…………….
àªàª• àªà«‹àª³à«‹ àªàª²à«‹ àªàª•à«àª¤ ચાલી ચાલીને લોથપોથ જઈ ગયો હતો, છતાં મારગ ખૂટતો નહોતો.
àªàª¨à«‡ àªàª—વાનને પà«àª°àª¾àª°à«àª¥àª¨àª¾ કરી : हे पà¥à¤°à¤à¥ à¤à¤• घोडा à¤à¥‡à¤œ दो तो आपकी बड़ी मेहरबानी.થોડો સમય
વીતà«àª¯à«‹ અને àªàªœ મારà«àª—ે દà«àª°àª¥à«€ કોઈ ઘોડેસવાર આવતો àªàª•à«àª¤àª¨à«‡ દેખાયો,અને પોતાની પà«àª°àª¾àª°à«àª¥àª¨àª¾
સંàªàª¾àª³àªµàª¾ બદલ મનોમન પà«àª°àªà«àª¨à«‡ ધનà«àª¯àªµàª¾àª¦ આપવા માંડà«àª¯à«‹.
પણ…ઘોડેસવાર નજીક આવતાં બનà«àª¯à«àª‚ સાવ વિચિતà«àª°,આગંતà«àª• કોઈ સૈનિક હતો.àªàª¨à«€ પાછળ
નાનો વછેરો હતો.થાકના કારણે વછેરો ચાલતો નહોતો.અને àªàª¥à«€ સૈનિકની ઘોડી પણ થોડી
થોડી વારે અટકી જતી.આથી ઠકોઈ મજà«àª° ની શોધમાં હતો,પેલા àªà«‹àª³àª¾ àªàª•à«àª¤ ને જોતાજ
સૈનિકે હà«àª•àª® કરà«àª¯à«‹ : अबे à¤à¤—त ! ये बछेरा उठा लो और मेरे साथ चलो.બિચારો નિરà«àª¬àª³ àªàª•à«àª¤
ડર નો મારà«àª¯à«‹ વછેરા ને ઉચકી ચાલવા માંડà«àª¯à«‹, અને મનોમન પà«àª°àªà«àª¨à«‡ ઠપકો દેવા માંડà«àª¯à«‹ :
पà¥à¤°à¤à¥, कैसा गलत समज लिया आपने ?
मैंने घोडा बैठने के लिठमाà¤à¤—ा था,और आपने उठाने के लिअà¤à¥‡à¤œà¤¾ ?